Antimonium wordt veel gebruikt bij de productie van dioden en infrarooddetectors, in loodbatterijen, in kleine wapens en in kogels. Vanuit deze industrieën komt het afval hiervan, met antimonium, in het grond- en oppervlaktewater terecht.
Antimonium, ook wel antimoon of stibium genoemd, is een zilvergrijs metalloïde oftewel semi-metaal. Het komt niet in vrije vorm in de natuur voor, maar vormt vaak legeringen met koper, lood en tin. In die vorm komt antimonium in kleine hoeveelheden voor in water en grond. In elementaire vorm is het een brosse vaste stof met een zilverwitte kleur. Het is geen goede geleider van hitte of elektriciteit. Antimonium staat in het periodiek systeem met symbool Sb en atoomnummer 51.
In het Drinkwaterbesluit is besloten dat de concentratie antimonium in drinkwater maximaal 5,0 μg (microgram) per liter mag bedragen. Van nature komt er niet zo veel antimonium voor in het milieu. Menselijke uitstoot en vervuiling zorgt echter voor veel hogere concentraties. Volgens de World Health Organization is de emissie van antimoon in de menselijke leefomgeving puur aan menselijke activiteit te wijten.
Het grootste deel hiervan komt vrij bij het verbranden van kool en bij het smelten van erts die antimonium bevat. Er komt jaarlijks zo’n 6400 ton antimoon in de oceanen terecht. Antimoon wordt daarnaast ook veel gebruikt bij de productie van dioden en infrarooddetectors, in loodbatterijen, in kleine wapens en in kogels. In verbindingen als oxiden en sulfaten heeft antimoon brandwerende eigenschappen, waardoor het ook gebruikt wordt in brandvaste materialen, kinderkleding en brandwerende autostoelbekleding.
In stedelijke omgevingen komt ook vrij veel uitstoot voor in de vorm van uitlaatgassen van auto’s en andere voertuigen en van industrieterreinen. Antimonium kan verder in grondwater terechtkomen door leidingmaterialen, afval uit de mijnbouw, afvalwater van fabrieken, vervuiling door meststoffen of vuilstortplaatsen, en door verbranding van fossiele brandstoffen.
Veel antimoonverbindingen zijn erg giftig. De symptomen van een vergiftiging met antimonium lijken op die van een arseenvergiftiging. Niet geheel verrassend, aangezien de twee elementen buren zijn in het periodiek systeem.
Antimonium kan op verschillende manieren het lichaam binnenkomen:
Korte blootstelling aan drinkwater met hoge concentraties antimonium (meer dan 30mg/liter) kan zorgen voor:
Bij inademing van lucht vervuild met antimoon kun je last krijgen van:
Gedurende je leven krijg je al met al heel wat antimonium binnen. Met een ZeroWater waterfilter kun je je kraanwater zuiveren en de concentratie antimonium verminderen. Antimonium in water heeft geen smaak, geur of kleur. Het kan alleen met een chemische watertest opgespoord worden.
Ja, ZeroWater filtert 96% antimonium uit het kraanwater. Daarmee verwijdert het Premium 5-Traps Ionisatie Wisselaar Filtratiesysteem meer onzuiverheden dan de standaard 2-Traps filters. ZeroWater liet tijdens de test 150 liter gefilterd water (het dubbele van het voorgeschreven gebruik) testen door een onafhankelijk gecertificeerd extern laboratorium. De testresultaten zijn gebaseerd op het NSF / ANSI-testprotocol van doorstroomapparatuur voor verontreinigingen die zijn vermeld onder de nationale primaire drinkwaterstandaarden.