Zilver komt van nature in grond- en oppervlaktewater voor. Zo komt het ook in kleine hoeveelheden in ons drinkwater terecht. Over het algemeen geldt er een richtlijn van maximaal 0,05 mg/L zilver in drinkwater. Elke volwassen persoon heeft zo’n 2 mg zilver in het lichaam. In kleine hoeveelheden vormt zilver in het drinkwater geen bedreiging voor onze gezondheid.
Over het algemeen kennen we zilver als een materiaal dat wordt gebruikt in sommige sieraden en voorwerpen als kandelaars, schalen en bestek. Deze spullen worden vaak niet van puur zilver gemaakt maar worden slechts verzilverd. Alleen het buitenste randje is dan van zilver. Dit komt omdat zilver erg kostbaar is.
Zilver is een goed buigbaar metaal met een witte glans. Het ontstaat door neerslag afkomstig uit hete oplossingen die in de aarde ontstaan. Van alle metalen is het de beste geleider van warmte en elektriciteit. Het komt in ongebonden vorm in de natuur voor en je vindt het ook terug in mineralen zoals argentiet, stefaniet en acanthiet. Vaak wordt het gevonden in ertsen van lood, koper, zink en goud. In het periodiek systeem wordt zilver beschreven met het symbool Ag en atoomnummer 47.
Zilver heeft antibacteriële eigenschappen, waardoor het soms gebruikt wordt in bijvoorbeeld koelkasten, watercontainers of bij de desinfectie van wonden.
Van nature zit zilver in ons grond- en oppervlaktewater. Zilver komt voor in mineralen. Door verweringsprocessen kan het zilver vanuit die mineralen in het water terecht komen. In de bodem kunnen ook zilververbindingen worden gevonden, met name in de vorm van sulfidenmineralen. Ook deze kunnen via spoeling of neerslag in het grondwater terecht komen. Ons drinkwater wordt gewonnen uit grond- en oppervlakte water. Vanuit daar komt zilver in ons drinkwater terecht.
Zilver wordt ook veel toegepast in onze industrie. Zo wordt het bijvoorbeeld vanwege de hoge geleidbaarheid veel toegepast in elektronica. Daarnaast vormen zilververbindingen een belangrijk onderdeel van fotopapier en chemicaliën voor foto-ontwikkeling. Vroeger werd zilver vaak gebruikt voor het maken van muntgeld. Daarom is in sommige talen het woord ‘zilver’ en ‘geld’ hetzelfde, bijvoorbeeld het Franse woord argent. Door verwerking van zilver in onze industrie, en het afval daarvan, komt zilver in het milieu terecht. Vervolgens geeft het milieu zilverdeeltjes af aan het grondwater, wat wordt gebruikt voor ons drinkwater.
Metallisch zilver is niet zo schadelijk voor de gezondheid. Sommige zilververbindingen kunnen wel vervelende gevolgen hebben bij het inslikken, bijvoorbeeld zilverfluoride en zilvernitraat. Inname van te veel zilver(verbindingen) kan leiden tot:
Veel contact met zilver kan ook zorgen voor grijze tot zwarte vlekken op de huid. De concentratie zilver in ons kraanwater is over het algemeen wel veilig. Je krijgt niet zomaar te veel zilver binnen. Een teken van een relatief hoog zilvergehalte in drinkwater kan een metaalachtige, bittere nasmaak zijn. Heeft jouw water, koffie of thee een onaangenaam smaakje? Zuiver dan je drinkwater met ZeroWater.
Ja, ZeroWater filtert 96% zilver uit het kraanwater. Daarmee verwijdert het Premium 5-Traps Ionisatie Wisselaar Filtratiesysteem meer onzuiverheden dan de standaard 2-Traps filters. ZeroWater liet tijdens de test 150 liter gefilterd water (het dubbele van het voorgeschreven gebruik) testen door een onafhankelijk gecertificeerd extern laboratorium. De testresultaten zijn gebaseerd op het NSF / ANSI-testprotocol van doorstroomapparatuur voor verontreinigingen die zijn vermeld onder de nationale primaire drinkwaterstandaarden.
